خاطره ای از نماز یک شهید

استاد رحیم پور نقل می فرمود: شخصی که اکنون به شهادت رسیده نمازهای طولانی می خواند و رکوع و سجود طولانی داشت .

به بچه های رزمنده می گفتیم "برویم پیش فلانی نماز بخوانیم که نمازش ما را بگیرد"

روزی اسناد رحیم پور از وی می پرسد: چطور شما این شوق را برای نماز داری در حالی که بعضی ها نماز را سریع می خوانند و دوست دارند نمازشان سریع تمام بشود؟!

شهید جواب می دهد: حالتهای من در نمازهایم متفاوت است. نماز امروزم با نماز دیروزم حتی نماز عصرم نسبت به نماز ظهرم و حتی سجده ی دومم نسبت به سجده ی اولم فرق می کند.

هیچ نمازی برای من تکراری نیست.

برای رسیدن وقت نماز لحظه شماری می کنم و وقتی نمازم را شروع می کنم و دوست دارم زود به رکوع و بعد زود به سجده بروم و دیگر از سجده بلند نشوم.

 

خدایا! طعم چنین نمازهایی را به ما بچشان



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: